نوشته ها
تشخیص و درمان اوتیسم کودک
روش تشخیص و درمان اوتیسم کودک
اوتیسم یا درخودماندگی نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای غیر طبیعی کودک مشخص می شود. اختلال اوتیسم که در پسران شیوع بیشتری دارد بر رشد طبیعی مغز در ارتباط با تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تأثیر نامطلوبی گذاشته و موجب بروز اختلال جدی در ارتباطات کلامی و غیر کلامی و تعاملات اجتماعی از جمله قرار گیری در جمع دوستان ، بازی کردن و … در افراد مبتلا به این بیماری می شود.
اوتیسم عارضه ای است که این روزها حتما نام آن را شنیده اید، عارضه ای شایع و جدی. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم نیازمند اقدامات درمانی و صد البته اقدامات حمایتی از سوی جامعه و اطرافیان خود هستند. در اغلب موارد علائم اوتیسم تا قبل از سه سالگی خود را نشان می دهند. عدم برقراری ارتباط چشمی یکی از مشکلات شایع در کودکان مبتلا به اوتیسم است.
ارتباط با کلینیک تخصصی مغز و اعصاب نورون
تاکنون علت اصلی ابتلا به اوتیسم ناشناخته مانده و محققان تنها فرضیاتی در ارتباط با علت بروز این اختلال ارائه داده اند که تا کنون به اثبات نرسیده اند. برخی محققان نیز تاثیر عوامل ژنتیکی و دارویی را در بروز این بیماری محتمل می دانند. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در برقراری ارتباط موثر با اطرافیان خود حتی اعضای خانواده ناتوان هستند. در بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم رفتارهای تکراری همراه با خودآزاری و پرخاشگری دیده می شود.
مبتلایان به این بیماری ممکن است در حواس پنج گانه (بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز دچار مشکلاتی باشند که این امر به تشدید علائم و عوارض بیماری آن ها می انجامد. مغز مبتلایان به این اختلال نافذ رشد نمی تواند رفتارهای اجتماعی و مهارت های ارتباطی خود را تحت کنترل قرار دهد و به همین دلیل افراد مبتلا به این بیماری در زمینه ارتباط کلامی و غیرکلامی و رفتارهای اجتماعی دچار مشکلات عدیده ای هستند.
علائم اوتیسم
- وابستگی شدید به پدر و مادر و یا در مواردی اشیا
- اشتیاق به انجام کارهای غیر معمول
- عدم برقراری ارتباط چشمی
- ناتوانی کلامی
- ناتوانی در برقراری ارتباط موثر با اطرافیان
- انواع رفتارهای تکراری و بدون علت
- اختلال یادگیری
- علائق محدود
- اختلال در تکلم و حواس
- اختلال در واژه سازی و ایجاد جمله صحیح
- بی توجهی به احساس درد
- انزوا و گوشه گیری
- پرخاشگری و خشونت در ارتباط با همسالان
- تغییرناپذیری
- عدم توجه به اطرافیان
- فقدان احساسات هیجانی
- عدم تمایل به نشان دادن شادی و یا غم خود به اطرافیان
- اجتناب از قرار گیری در جمع هم سالان و تمایل به بازی های انفرادی (کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است ساعت ها به انجام یک بازی تکراری مشغول باشند.
تشخیص اوتیسم کودک
اوتیسم یکی از پنج بیماری می باشد که در مجموع به آنها ” اختلالات نافذ رشد” یا به اختصار (PDD) می گویند. این پنج بیماری عبارتند از : اُتیسم، اختلال آسپرگر، اختلال عدم تمرکز دوران کودکی، اختلال رِت و اختلال نافذ رشد که با معیارهای بیماری های ذکر شده مطابقت ندارند.
مشخصه اصلی اختلال اوتیسم، وجود نقایص کیفی در تعامل های اجتماعی و مهارتهای ارتباطی دو جانبه و نیز محدود شدن الگوهای رفتاری است. در اختلال اتیسم مغز نمی تواند در زمینه رفتارهای اجتماعی و مهارتهای ارتباطی به درستی عمل کند. کودکان و بزرگسالان دچار اوتیسم در زمینه ارتباط کلامی و غیر کلامی، رفتارهای اجتماعی ، فعالیتهای سرگرم کننده و بازی مشکل دارند. اوتیسم به وسیله مجموعه ای از علائم تشخیص داده می شود نه فقط یک علامت. مشخصه اصلی اوتیسم نقص در تعامل اجتماعی، ارتباطات، توجه محدود شده و رفتار های تکراری است . مهمترین ملاکهای تشخیصی اوتیسم، شامل نقص در رشد زبان و اشکال در استفاده از زبان برای برقراری ارتباط است.
کودکان اوتیسمی هیچ توجه خاصی به افراد مهم زندگی خود نشان نمی دهند و تماس چشمی یا رفتارهای دلبستگی نسبت به اعضای خانواده نشان نمی دهند. همچنین در تعامل با همسالان خود مشکلات چشم گیری دارند. در اختلال اوتیسم کودک از درک انگیزه ها و یا نیت دیگران در تعاملات روزمره ناتوان است. فعالیت ها وبازیهای کودک اغلب تکراری، تغییر ناپذیر و یکنواخت است.
صفحه اینستاگرام مرکز فوق تخصصی مغز و اعصاب نورون اصفهان
روش های $تشخیص و درمان بیماری اوتیسم
تشخیص بیماری بیماری اوتیسم نیازمند مهارت درمانگر و توجه به علائم مشترک با سایر بیماری های ذهنی کودکان است. در برخورد اول شاید تصور شود کودک مبتلا به اوتیسم، یک معلول ذهنی دارای اختلالات رفتاری است، بنابراین توجه والدین به حرکات و رفتارهای کودک و ارائه دقیق آن ها به درمانگر و متخصص کاردرمانی ضروری است.
درمان به موقع اوتیسم با روش هایی همچون کاردرمانی جسمی و پیگیری منظم کاردرمانی اوتیسم نقش بسزایی در آینده کودک مبتلا به اوتیسم و کاهش مشکلات وی دارد. همانطور که گفته شد اختلال تکلم و عدم واژه سازی صحیح از مشکلات شایع کودکان دچار این اختلال است که نیازمند گفتاردرمانی اوتیسم هستند.
درمان اوتیسم تلفیقی از روش های توانبخشی شامل گفتاردرمانی و کاردرمانی است که به کاهش مشکلات فرد در بزرگسالی و بهبود شرایط وی کمک می کند. گفتاردرمانی در قالب تمرینات کلامی برای بهبود وضعیت گفتار کودک و افزایش توانایی او در بهبود مهارت های کلامی بسیار مفید است.
زمان طلایی در درمان اوتیسم تا قبل از ۵ سالگی است، چراکه هرچه اقدامات درمانی و توانبخشی از جمله کاردرمانی اوتیسم و گفتاردرمانی اوتیسم در سن پایین تر آغاز شود احتمال موفقیت و طبیعی تر شدن ذهن کودک بیشتر خواهد بود. ارزیابی وضعیت حسی – حرکتی کودک مبتلا به اوتیسم باید به وسیله متخصص کاردرمانی انجام گرفته تا میزان شدن بیماری وی مشخص و جلسات توانبخشی و کاردرمانی بر طبق آن تنظیم شود.
نوبت دهی اینترنتی کلینیک تخصصی و فوق تخصصی مغز و اعصاب نورون