نوشته ها
راه های درمان بیماری منیر
بررسی راه های درمان بیماری منیر
در نوشته قبل به علائم، چشم انداز، تشخیص این بیماری پرداختیم. در این نوشته به روش های درمان آن می پردازیم. تا پایان همراه ما باشید.
این بیماری پیش رونده درمان ندارد اما با انجام مواردی می توان علائم را کنترل کرده و یا اینکه آن ها را از بین برد.
درمان های دارویی:
- مکلیزین، دیازپام، گلیکوپیرولات و لورازپام برای درمان یا کاهش دوره سرگیجه
- دارو های دیورتیک یا مدر برای کاهش آب بدن و فشار مایع گوش داخلی
- تزریق آنتی بیوتیک جنتامایسین در گوش میانی برای کنترل سرگیجه. البته این دارو ریسک ناشنوایی را بالا می برد به همین دلیل بعضی پزشکان به جای جنتامایسین از کورتیکواستروئید ها استفاده می کنند.
درمان های تغذیه ای و رفتاری:
- کاهش نمک مصرفی جهت جلوگیری از تجمع آب در بدن
- در بعضی افراد مصرف کافئین، الکل و شکلات علائم را بدتر می کند پس بهتر است این موارد را حذف و یا کاهش دهند.
- ترک سیگار به کاهش علائم کمک می کند.
جراحی:
اگر بقیه روش ها به کاهش سرگیجه بیمار کمک نکند جراحی انتخاب می شود تا فشار گوش داخلی را کاهش دهد. البته بعضی اوقات هم اتفاق می افتد که پزشک جراح اعصاب عصب وستیبولی بیمار را قطع کند.
درمان های جایگزین:
مواردی مثل طب سوزنی، ورزش های مخصوص مثل تای چی، مکمل های گیاهی مثل گیاه جینکو بیلوبا یا ریشه زنجفیل و … از مواردی هستند که ممکن است بعضی افراد آن ها را امتحان کنند، اما هنوز صحت این درمان ها مشخص نشده است.
بیشتر سنین ابتلا به بیماری منیر
بیشتر کیس های بیماری منیر در در دوران بزرگسالی و در سنین ۴۰ تا ۶۰ سالگی اتفاق می افتد. در نتیجه احتمال بروز آن در کودکان یا افراد جوان کم است.
آیا بیماری منیر به صورت ارثی منتقل می شود؟
بیشتر کیس های این بیماری در کسانی اتفاق می افتد که سابقه ی خانوادگی ای در رابطه با آن ندارند یا به عبارتی این بیماری شیوع اسپورادیک دارد؛ با این حال درصد کمی از موارد گزارش شده، در خانواده ها منتقل می شده است.
از آنجایی که بیماری های ارثی و خانوادگی معمولا الگوی اتوزوم غالب دارند این احتمال وجود دارد که بیماری منیر هم چنین الگویی داشته باشد اما طی بررسی های انجام شده هیچ ژنی مرتبط با این بیماری شناسایی نشده است.
ارتباط با کلینیک تخصصی مغز و اعصاب نورون
نوبت دهی اینترنتی کلینیک تخصصی و فوق تخصصی مغز و اعصاب نورون