نوشته ها
ضرورت درمان لکنت زبان
در این مطلب از سایت مرکز تخصصی و فوق تخصصی مغز، اعصاب و روان نورون به موضوع: ضرورت درمان لکنت زبان برای شما عزیزان پرداخته.
لطفا مطلب را تا انتها مطالعه کنید و در صورت داشتن هر گونه سوال، سوال خود را در بخش دیدگاه ها ارسال کنید، متخصصین مرکز آماده پاسخگویی به سوالات شما عزیزان در کم ترین زمان می باشند.
ضرورت درمان لکنت زبان
در صورتی که این مشکل را در فرزند خود مشاهده می‌کنید، حتما به متخصص مراجعه کنید. درمان لکنت زبان از سنین شروع مدرسه مؤثرتر است. به محض مشاهده این اختلال به پزشک متخصص مراجعه کنید و در صورت لزوم از گفتاردرمانگر کمک بگیرید. وب‌سایت انجمن لکنت زبان بریتانیا (BSA)، اطلاعات و توصیه‌های ارزشمندی در جهت رفع این مشکل ارائه داده است. روش‌های درمان لکنت زبان بسیار متنوع است. مشاوره با پزشک راهکارهای درمانی متناسب با وضعیت شما یا فرزندتان را مشخص می‌کند. نکات مهم در درمان لکنت به شرح زیر است:
- ایجاد محیط امن و مطمئن برای صحبت کردن کودک
- راهکارهایی جهت افزایش مهارت‌های ارتباطی و روان صحبت کردن
- کار کردن روی احساسات مرتبط با لکنت زبان مانند ترس و اضطراب
امروزه ابزارهای الکترونیکی نیز برای کاهش لکنت زبان در دسترس است. این ابزارها به کودکان بزرگتر و بزرگسالان برای رفع این مشکل کمک می‌کند.
درمان لکنت زبان
درمان لکنت زبان بنا به سن و شرایط فرد مبتلا متفاوت است. برای کمک به رفع این مشکل در بزرگسالان نیز می‌توان از کمک متخصصین گفتاردرمانی استفاده کرد. امکان گفتاردرمانی برای تمام سنین است. در برخی موارد درمان‌های روانشناسی روش مناسبی برای حل مشکلات گفتاری ناشی از عوامل روانی و احساسی است.
درمان غیرمستقیم
درمان غیرمستقیم، تغییر رفتار و شیوه برخورد والدین و اطرافیان با فرد دچار لکنت زبان است و مستقیما به رفع موانع تکلمی نمی‌پردازد. درمان غیرمستقیم برای کودکان زیر ۵ سال مفید است و اولین گزینه‌ای است که متخصصین پیشنهاد می‌کنند. با این وجود چنانچه کودک شما در سنین زیر ۵ سال است و شدت و میزان لکنت او هفته به هفته رو به افزایش است، باید درمان‌های مستقیم را شروع کنید. در درمان غیرمستقیم اغلب به مفاهیمی پرداخته می‌شود که موجب لکنت کودک شده‌اند. منظور از مفاهیم موضوعاتی است که کودک علیرغم میل به گفتن آنها قادر به ادای درستشان نیست. هدف درمان غیرمستقیم، ایجاد محیطی آرام و بدون فشار برای صحبت کردن کودک است. خلق چنین محیطی نیازمند رعایت و درنظر گرفتن موارد زیر است:
- آرام صحبت کردن با کودک
- تشویق کودک به حرف زدن میان جمع خانواده و گوش دادن دقیق به دیگران
- گفت‌و‌گو و صحبت‌کردن درباره موضوعات مختلف و آشنا برای کودک مثل آشپزی، بازی کردن، رفتن به پیش دبستانی، کتاب های داستانی‌اش و…
- پرهیز از متوقف کردن کودک در هنگام صحبت‌کردن و انتقاد از وی
- ایجاد محیطی آرام و بی تشویش در خانه
درمان مستقیم
در این روش، والدین کودک تحت نظارت متخصصین، برنامه‌های ویژه‌ای را پیاده سازی می‌کنند. در این روش والدین باید نسبت به لکنت زبان و صحبت‌کردن کودک واکنشی دوستانه، حمایت‌گونه و غیر قضاوتگر داشته‌باشند. انچمن لکنت زبان بریتانیا و استرالیا، شرح مفصل و کاملی از این برنامه ارایه داده اند.
اگر لکنت زبان بعد از ۵ سالگی ادامه پیدا کند، درمان کمی دشوارتر می‌شود. با گذشت زمان عوارض جانبی ناشی از لکنت زبان کار درمان را سخت‌تر می‌کند. تشویش و اضطرابی که در هنگام صحبت‌کردن با لکنت رخ می‌دهد، ترس از لکنت و احساس شرم و خجالت روند درمان را کند و دشوار می‌سازد. به همین دلیل درمان لکنت در بزرگسالان و نوجوانان هم به جنبه‌های اجتماعی،احساسی، روانشناسی می‌پردازد و هم جنبه‌های رفتاری. درمان مستقیم برای کودکان مدرسه‌ای به موارد زیر کمک می‌کند:
- کمک به پیشرفت روانی و یکدستی کلام
- کمک به آشنایی کودک با مشکل خود
- رشد مهارت‌های ارتباطی
- افزایش اعتماد به نفس و نگرش مثبت
- اشتراک‌گذاری تجارب با سایر لکنت زبانان
- از بین بردن احساساتی نظیر شرم و ترس
سایر درمان‌ها
علاوه بر درمان مستقیم و غیرمستقیم، گزینه‌های دیگری برای درمان لکنت زبان به ویژه در بزرگسالان وجود دارد. درمان‌های روانشناسی و ابزارهای واکنشی، نمونه‌ای از این گزینه‌ها هستند. در درمان‌های مبتنی بر روانشناسی، مواردی چون ساختار شخصیت، برنامه ریزی عصبی کلامی و درمان‌های رفتاری-شناختی است. ابزارهای واکنشی نیز گزینه دیگری است که با ارایه ابزارهایی با بازپخش کلام فرد، او را متوجه نقص‌های گفتارش می‌سازد. برای نمونه نوعی از این ابزارها به فاصله چند ثانیه بعد از صحبت‌کردن، صدا را بازپخش می‌کنند یا نوع دیگری از آنها می‌تواند با تغییر فرکانس صوت گوینده، او را متوجه عیوب گفتاری خود کند. فناوری‌های واکنشی در شکل‌های ترکیبی دو روش نیز موجود هستند. این ابزارها معمولا در اطراف یا داخل گوش قرار می‌گیرند و مانند سمعک هستند. برنامه‌های کاربردی مشابه این ابزارها هم برای تلفن‌های هوشمند طراحی شده‌اند اما برای همه مناسب نیستند.
در صورت مفید بودن مطلب را با دیگران به اشتراک بگذارید.