نوشته ها
علل پرخوری عصبی
در این مطلب از سایت مرکز تخصصی و فوق تخصصی مغز، اعصاب و روان نورون به موضوع: علل پرخوری عصبی برای شما عزیزان پرداخته.
لطفا مطلب را تا انتها مطالعه کنید و در صورت داشتن هر گونه سوال، سوال خود را در بخش دیدگاه ها ارسال کنید، متخصصین و مشاورین مرکز آماده پاسخگویی به سوالات شما عزیزان در کم ترین زمان می باشند.
علل پرخوری عصبی
علم در مورد علل و دلایل اختلالات خوردن مانند پرخوری عصبی همچنان در حال رشد و پیشرفت است. علم زیست شناسی، ژنتیک، فشارهای فرهنگی و اجتماعی و مشکلات روانی و احساسی همگی با ریسک پرخوری عصبی ارتباط داشته اند.
این عوامل،خطر پیشرفت اختلالات خوردن و یا پرخوری عصبی را به طور کلی افزایش می‌دهند:
جوانی
پرخوری عصبی می‌تواند در هر سنی اتفاق بیفتد، اما در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی، احتمال شروع آن بیشتر است. براساس گزارش موسسه ملی سلامت روانی، متوسط سن برای ابتلا به پرخوری عصبی،۱۸ سالگی است.
جنسیت
به احتمال زیاد زنان و دختران جوان بیشتر از پسران یا مردان جوان به پرخوری عصبی مبتلا می شوند. با این حال، پرخوری عصبی در مردان تشخیص داده نمی شود. استفانی کرن، مدیر بالینی مرکز درمان اختلالات خوردن در دالاس می‌گوید مردان ممکن است به دلیل داشتن احساس گناه و خجالت، برای درمان تمایلی نشان ندهند و مایل به باز کردن مشکلات خود و صحبت کردن درباره خود نباشند. بنابراین، شواهد کمتری برای تحلیل پژوهشگران در دسترس می باشد.
تاریخچه خانوادگی
اگر خویشاوندان نزدیک مانند والدین یا برادر و خواهر شما، به اختلال خوردن مبتلا هستند، این می‌تواند شانس شما را برای ابتلا به پرخوری عصبی افزایش دهد.
زیست شناسی
داشتن شاخص توده بدنی بالا(اندازه‌گیری قد و وزن )می تواند عامل خطری برای پاکسازی و خلاص شدن از شر این رفتار ها باشد. مشکلات هورمونی ممکن است در رشد و پیشرفت پرخوری عصبی نقش داشته باشند.
رژیم غذایی
اگر مستعد آسیب های جسمی و یا روحی هستید، شروع یک چرخه رژیم غذایی، از دست دادن وزن و بازگشت مجدد آن ممکن است شما را در رابطه با اختلالات خوردن، به دردسر و زحمت بیندازند.
مسائل عاطفی
استرس می‌تواند منجر به پرخوری مکرر و سپس پاکسازی شود. برای مثال، یکی از اعضای خانواده که تحت فشار مالی قرار دارد ممکن است خطر پیشرفت پرخوری عصبی را در شما افزایش دهد.حوادث آسیب رسان نیز می‌توانند به عنوان یک عامل محرک رفتار کنند.
بیماری های سلامت روان
اختلالات مرتبط با افسردگی، اضطراب و مصرف مواد همگی با اختلالات خوردن در ارتباط هستند.
ورزش های رقابتی
فعالیت هایی که باعث لاغری می شوند مانند ورزش های خاص، رقص، اسکیت بر روی یخ، اسب سواری، پرورش اندام، ژیمناستیک، کشتی و مانکن و مدل بودن، همگی از عوامل خطر پرخوری عصبی هستند. پرخوری عصبی ممکن است نسبت به سایر اختلالات تغذیه ای مانند بی اشتهایی عصبی، زیاد تشخیص داده نشود.
دکتر اویلین آتیا، استاد روانپزشکی و مدیر مرکز اختلالات خوردن در کلمبیا در مرکز پزشکی ایروین دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک می گوید: افراد عموما در یک وزن طبیعی، بسیار طبیعی و یا گاهی بالاتر از حد طبیعی باقی می مانند و این رفتارها غالبا به صورت مخفیانه انجام می شوند. بنابراین خانواده ها، دوستان، مربیان و معلمان لزوما هیچ گونه علائم آشکاری را در این افراد مشاهده نمی کنند.
در برخی موارد، پرخوری عصبی تا سن بلوغ تشخیص داده نمی شود. طبق نتایج یک تحقیق آنلاین که از زنان بالای ۵۰ سال به عمل آمد و در مجله بین المللی اختلالات خوردن منتشر شد، زنان میانسال نیز تقریبا مانند افراد نوجوان، رفتارهایی از قبیل پرخوری مکرر و پاکسازی را انجام می دهند.