نوشته ها
مشکلات زبانی یا گفتاری در کودکان
تشخیص مشکلات زبانی یا گفتاری در کودکان
والدین و مراقبان کودک مهم‌ترین معلمان در سال‌های اولیه کودک هستند. کودکان زبان را با گوش دادن به صحبت دیگران و تمرین یاد می‌گیرند. حتی نوزادان خردسال هنگام متوجه تکرار و واکنش دیگران به صداها و صداهایی که ایجاد می‌کنند هستند. مهارت‌های زبانی و مغزی کودکان اگر کلمات مختلفی را بشنوند، قوی‌تر می‌شوند. والدین می‌توانند به طرق مختلف از جمله موارد زیر، به رفع مشکلات زبانی یا گفتاری در کودکان به کودک خود کمک کنند تا یاد بگیرد:
- پاسخ به اولین صداها، غرغرها و حرکاتی که کودک ایجاد می‌کند
- تکرار آنچه کودک می‌گوید و افزودن به آن
- صحبت درباره چیزهایی که کودک می‌بیند
- سوال کردن و گوش دادن به پاسخ‌ها
- نگاه کردن به کتاب یا مطالعه آن
- قصه گفتن
- آواز خواندن.
این کارها می‌تواند هم در هنگام بازی و هم در طول برنامه‌های روزمره اتفاق بیفتد.
والدین موارد زیر را رعایت کنند:
- چگونه فرزندشان می‌شنود و صحبت می‌کند.
- در صورت نگرانی در مورد اینکه کودک آنها چگونه به صداها واکنش نشان می‌دهد، شنوایی او را آزمایش می‌کنند.
- در صورت وجود نگرانی در اختلال گفتاری کودک چه باید کرد.
- بعضی از کودکان با درک و گفتار چالش دارند و به کمک نیاز دارند. آنها ممکن است همزمان با سایر کودکان بر نقاط عطف زبان تسلط نداشته باشند و ممکن است این‌ها نشانه تأخیر یا بی‌نظمی زبان یا گفتار باشد.
رشد زبان بخش‌های مختلفی دارد و کودکان ممکن است با یک یا چند مورد زیر رو به‌رو شوند:
درک آنچه دیگران میگویند (زبان پذیرا). این می‌تواند به دلایل زیر باشد:
- عدم شنیدن کلمات (کم شنوایی)
- نفهمیدن معنی کلمات
ارتباط افکار با استفاده از زبان (زبان رسا). این می تواند به دلایل زیر باشد:
- ندانستن کلمات برای استفاده
- ندانستن چگونگی قرار دادن کلمات کنار هم
- دانستن کلمات برای استفاده اما عدم توانایی بیان آنها
اختلالات زبان و گفتار می‌توانند با هم یا به تنهایی وجود داشته باشند. نمونه‌هایی از مشکلات در رشد زبان و گفتار شامل موارد زیر است:
- اختلالات گفتاری
- مشکل در ایجاد صحیح کلمات یا اصوات خاص
- مشکل در ایجاد روان کلمات یا جملات، مانند لکنت زبان
- تأخیر زبان – توانایی درک و صحبت کندتر از حد معمول
- اختلالات زبان
- آفازی (دشواری در درک یا صحبت در بخش‌هایی از زبان به دلیل آسیب مغزی یا نحوه کار مغز)
- اختلال پردازش شنوایی (مشکل در درک معنای صداهایی که گوش به مغز می‌فرستد)
اختلالات زبان یا گفتار می‌تواند همراه با سایر اختلالات یادگیری باشد که بر خواندن و نوشتن تأثیر می‌گذارد. کودکان مبتلا به اختلالات زبانی ممکن است از اینکه نمی‌توانند دیگران را درک کنند یا خودشان توسط دیگران درک شوند، ناامید شوند و ممکن است هیجانی رفتار کنند، درمانده باشند یا عقب‌نشینی کنند.
اختلالات زبانی یا گفتاری همچنین می‌تواند همراه با اختلالات عاطفی یا رفتاری، مانند اختلال کمبود توجه/ بیش‌فعالی (ADHD) یا اضطراب باشد. کودکان دارای ناتوانی رشد از جمله اختلال طیف اوتیسم ممکن است در گفتار و زبان نیز مشکل داشته باشند. ترکیبی از چالش‌ها می‌تواند موفقیت در مدرسه را برای کودک به خصوص سخت کند. تشخیص صحیح اختلال کودک بسیار مهم است تا هر کودک بتواند نوع کمک مناسب را دریافت کند.
تشخیص مشکلات زبانی یا گفتاری در کودکان
اگر کودکی در رشد زبان یا گفتار مشکلی دارد، با یک پزشک در مورد ارزیابی او صحبت کنید. اولین قدم مهم این است که بفهمید کودک دچار کم‌شنوایی شده است یا خیر. تشخیص کاهش شنوایی ممکن است دشوار باشد به ویژه اگر کودک فقط در یک گوش دچار کم شنوایی شده یا دارای شنوایی جزئی است؛ به این معنی که آنها می‌توانند برخی صداها را بشنوند اما برخی دیگر را نمی‌شنوند. یک متخصص توسعه زبان مانند یک آسیب‌شناس گفتاری-زبانی ارزیابی دقیق را برای تعیین نوع مشکل زبان یا گفتار کودک انجام می‌دهد.
به طور کلی، یادگیری بیش از یک زبان اختلالات زبانی ایجاد نمی‌کند، اما کودکان ممکن است دقیقاً همان مراحل رشد را دنبال نکنند، همان کسانی که فقط یک زبان را یاد می‌گیرند. توسعه توانایی درک و صحبت به دو زبان به میزان تمرین کودک با استفاده از هر دو زبان و نوع تمرین بستگی دارد. اگر کودکی که بیش از یک زبان را یاد می‌گیرد در رشد زبان مشکل دارد، ممکن است نیاز به ارزیابی دقیق توسط متخصصی باشد که رشد مهارت‌ها را به بیش از یک زبان درک کند.
درمان اختلالات و تأخیرهای زبان یا گفتار در کودکان
کودکانی که مشکلات زبانی دارند اغلب به کمک اضافی و آموزش ویژه نیاز دارند. آسیب‌شناسان گفتار-زبان می‌توانند مستقیماً با کودکان و والدین، مراقبان و معلمان آنها کار کنند. داشتن تاخیر یا اختلال در گفتار می‌تواند کودک را برای مداخله زودهنگام (برای کودکان تا ۳ سال) و خدمات آموزش ویژه (برای کودکان ۳ ساله و بالاتر) واجد شرایط کند. مدارس می‌توانند آزمایشات خود را برای اختلالات زبان یا گفتار انجام دهند تا ببینند آیا کودک به مداخله پزشکی نیاز دارد یا خیر.
در صورت وجود نگرانی‌های دیگر در مورد شنیدن، رفتار یا احساسات کودک، ارزیابی توسط یک متخصص مورد نیاز است. والدین، پزشکان و مدرسه می‌توانند با هم همکاری کنند تا ارجاع و درمان صحیح را پیدا کنند.
مسئله‌ای که هر پدر و مادری باید بداند
کودکان دارای اختلالات یادگیری خاص، از جمله اختلالات زبان یا گفتار، تحت قانون افراد دارای معلولیت در آموزش (IDEA) و قانون ضد تبعیض، واجد شرایط خدمات ویژه یا خوابگاه در مدرسه هستند.
نقش پزشکان در کودکان دارای مشکل گفتاری
پزشکان می‌توانند سهم مهمی در همکاری با مدارس برای کمک به کودک مبتلا به اختلالات گفتاری یا زبانی و تأخیر یا سایر معلولیت‌ها برای دریافت خدمات ویژه مورد نیاز داشته باشند. آکادمی اطفال آمریکا گزارشی تهیه کرده است که نقش پزشکان را در کمک به کودکان دارای معلولیت نشان می‌دهد، از جمله کودکان دارای اختلالات زبانی یا گفتاری.
سخن آخر
تحقیقات روز به روز برای افرادی که به دنبال درمان زودرس هستند، بهبود می‌یابد. درمان زودهنگام به جلوگیری از بدتر شدن اختلال گفتاری کمک می‌کند. درمان افراد دارای معلولیت دائمی به شدت معلولیت بستگی دارد.
ارتباط با کلینیک تخصصی مغز و اعصاب نورون
نوبت دهی اینترنتی کلینیک تخصصی و فوق تخصصی مغز و اعصاب نورون