نوشته ها
تشنج پایدار ( استاتوس اپیلپتیکوس)
تشنج پایدار ( استاتوس اپیلپتیکوس)
به تشنجاتى گفته مى شود که فاز حرکتى آنها بیش از ۵ دقیقه طول بکشد یا بیمار بین تشنجات هوشیارى کامل (قبل از حمله) خود را به دست نمى آورد این اختلال یک اورژانس مغز و اعصاب محسوب مى شود ودر بالغین بیشتر موارد آن به علت عفونت هاى مغزى یا آسیب ناشى از ضربه هاى قدیمى به مغز رخ مى دهد. ممکن است قطع ناگهانى دارو در افراد مبتلا به تشنج هم باعث این عارضه گردد…
چه بیماری‌های دیگری شبیه استاتوس اپیلپتیکوس هستند؟
- صرع‌های پشت سرهم (cluster)
- استاتوس اپیلپتیکوس روان‌زاد
- کوما
- اختلالات روانی مثل کاتاتونیا
چگونگی ایجاد و علت‌های استاتوس اپیلپتیکوس
یک اورژانس پزشکی است و تعریف آن عبارت است از تشنجی که بیشتر از ۳۰ دقیقه طول بکشد یا تشنج‌های متعددی که در بین حملات، فرد هوشیاری خود به طور کامل به دست نیاورد. ممکن است بدون حرکت (nonconvulsive) باشد و اختلالات روانی را تقلید کند.
علت‌های متفاوتی دارد:
شایع‌ترین آنها قطع داروهای ضدتشنج و عدم همکاری بیمار در مصرف داروهاست (سطح زیر درمانی دارو)
علت‌های دیگر آن تومور مغزی، استروک، عفونت‌های سیستم عصبی مرکزی، ضربه مغزی، بیماری‌های تب‌دار، قطع الکل، اختلالات متابولیک و آنوکسی است.
- در آمریکا سالیانه ۵۰.۰۰۰ تا ۱۵۰.۰۰۰ مورد اتفاق می‌افتد.
- در ۱۰ درصد افراد صرعی استاتوس اپیلپتیکوس رخ می‌دهد.
- در ۵۰ درصد موارد سابقه صرع وجود ندارد.
- علایم و نشانه‌های بالینی استاتوس اپیلپتیکوس
تشنج‌های متعدد و معمولاً ۳ مورد یا بیشتر
- شایع‌ترین آنها تونیک – کلونیک است؛ انواع دیگر نیز ممکن است رخ دهد.
- ممکن است کانوالسیو یا غیر کانوالسیو باشد.
- کانوالسیو استاتوس
- تشنج‌های ژنرالیزه تونیک کلونیک
- سیانوز
- افزایش فشار خون
- تاکی‌کاردی
- سردرد عضلانی
استاتوس غیر کانوالسیو
حالت کنفوزیون ممکن است ناشی از آبسانس پایدار یا صرع پارشیال پیچیدهٔ پایدار باشد. چگونه بیماری استاتوس اپیلپتیکوس را تشخیص بدهیم؟ روند و شیوه بررسی
- مشاهده کلینیکی فعالیت صرعی که بیشتر از ۳۰ دقیقه طول بکشد.
- بررسی‌های آزمایشگاهی اولیه شامل CBC، بیوشیمی، کشت خون و اسکرین سم‌شناسی
- در مورد کانوالسیو، اسیدوز، افزایش CK، میوگلوبینمی و میوگلوبینوزی ممکن است دیده شود.
- اگر شک به عفونت وجود داشت آنالیز CSF ضروری است.
EEG فعالیت صرعی در حال وقوع را نشان می‌دهد حتی اگر بیمار از نظر کلینیکی تشنج نداشته باشد. EEG در تشخیص تشنج استاتوس غیرکانوالسیو وسیله اصلی است.
راه‌های درمان استاتوس اپیلپتیکوس
درمان صرع هرچه زودتر و قبل از پاسخ آزمایشات فرستاده شده باید شروع شود: ابتدا باید فعالیت‌های صرعی متوقف شود و بعد درمان علت زمینه‌ای آغاز شود. تیامین در افراد الکلی و گلوکز در هیپوگلسمی و نالوکسان اگر مصرف بیش از حد داروی مخدر احتمال داده شود باید تزریق شود. در نارسایی تنفسی انتوبه‌کردن ممکن است لازم باشد.
داروهای ضد صرعی اولیه شامل لورازپام یا دیازپام، فنی‌توئین و فوس فنی‌توئین و یا فنوباربیتال است. صرعی که به داروهای ذکرشده مقاوم بود ممکن است با پروپوفول، پنتوباربیتال و یا موارد مشابه درمان شود.
مانیتور سطح داروهای ضدتشنج
- پیش‌آگهی به علت زمینه‌ای بستگی دارد.
- مرگ در ۲ تا ۳ درصد بچه‌ها و در ۱۰-۷ درصد بالغین رخ می‌دهد.
- هرچه طول زمان تشنج بیشتر شود مرگ و میر آن هم بیشتر می‌شود.
- صرع‌های طول کشیده ممکن است به آسیب مغزی دایمی منجر شود.
- آزادشدن کاتکول آمین‌ها در طی صرع ممکن است باعث آریتمی‌های کشندهٔ قلبی شود.
برای مشاهده پیج اینستاگرام مرکز تخصصی مغز و اعصاب نورون اصفهان کلیک کنید.
مطالب پیشنهادی :
روش‌های برای فرار از سر‌دردهای روزانه
جینکو بیلوبا چه کاری با بدن می‌کند
چه بیماری هایی آلزایمر را تقلید می کنند؟