نوشته ها
اقدامات اولیه در برخورد با بیمار درحال تشنج
اقدامات اولیه در برخورد با بیمار درحال تشنج
می توانید ویدئوهای مربوط به اقدامات اولیه در برخورد با بیمار درحال تشنج را در صفحه اینستاگرام کلینیک مغز و اعصاب اصفهان مشاهده کنید.
قدم نخست در حمله صرع: با آرامش بمانیم
بمانیم و آرامش خود را حفظ کنیم. این کار باعث می‌شود دیگران هم آرام باشند. با آرامش صحبت کنیم و در طول حمله صرع و پس از پایان آن، حرف‌هایمان اطمینان‌بخش باشد. به کار گرفتن جملات اطمینان‌بخش به بهبود شرایط فرد به‌خصوص پس از پایان حمله صرع کمک می‌کند. تا پایان حمله صرع نزد فرد بمانیم.
به ساعت نگاه کنیم و زمان آغاز حمله صرع را به خاطر بسپاریم. پس از پایان حمله، باید مدت حمله را محاسبه کنیم و بدانیم.
اگر پنج دقیقه از زمان آغاز حمله صرع گذشت و حمله هنوز تمام نشده بود، باید با اورژانس (شماره ۱۱۵) تماس گرفته و راهنمایی بگیریم.
بیشتر حمله‌های صرع، بعد از دو سه دقیقه تمام می‌شوند، با این حال، حمله صرع قابل پیش‌بینی نیست.
گاهی اوقات حمله صرع با علائم خفیفی آغاز می‌شود اما ناگهان فرد دچار افت هوشیاری می‌گردد، زمین می‌خورد و آسیب می‌بیند. ممکن است برخی حمله‌های صرع چند ثانیه بیشتر طول نکشند.
قدم دوم در حمله صرع: بی‌خطر و امن
فرد را از اجسام تیز یا خطرناک دور نگه داریم. وی را به سمتی هدایت کنیم که خطری تهدیدش نکند.
اگر شخص در حالت گیج و مبهوت راه می‌رود، او را به سمت جاهای بی‌خطر و امن هدایت کنیم.
به عنوان نمونه، با آرامش کمک کنیم به جایی دور از ترافیک یا دور از سکوی قطار یا مترو، پرتگاه‌ها و اجسام خطرناک برود.
ممکن است سایرین برای تماشای فرد دور او جمع شوند. از آنها بخواهیم فاصله بگیرند یا متفرق شوند.
وقتی فرد به هوش می‌آید و جمعیت زیادی را دور خود می‌بیند، گیج و شرمسار می‌شود.
فقط از یک نفر بخواهیم که در زمان حمله صرع پیش ما بماند تا در صورت نیاز بتواند کمک کند.
قدم سوم در حمله صرع: به پهلو بچرخانش
- اگر فرد هوشیاری خود را در زمان حمله صرع از دست داد، باید او را در راحت‌ترین شرایط ممکن قرار دهیم.
- باید لباس‌هایی که در اطراف گردن تنگ هستند را کمی باز کنیم.
- اگر هوشیار هستند، به آنها کمک کنیم که در جایی بی‌خطر و امن بنشینند.
- اگر فرد در حال تشنج یا حمله تونیک-کلونیک (انقباض و گرفتگی عضلات همراه با حرکات ناگهانی) است.
برای پیشگیری از زمین خوردن بیمار، به توصیه‌های زیر عمل کنیم:
- فرد را روی زمین در حالت درازکش قرار دهیم.
- برای اینکه سر بیمار به زمین برخورد نکند، یک جسم کوچک و نرم زیر سر او بگذاریم.
- فرد را به پهلو بچرخانیم به صورتی که دهان فرد به سمت زمین باشد. این کار باعث می شود آب دهانِ (بزاق) فرد خارج شود، راه تنفس را نبندد و امکان تنفس راحت‌تر را میسر می‌کند.
- در طول مدت تشنج، شاید گاهی به نظر برسد که فرد نفس نمی‌کشد. در فاز تونیک (انقباض و گرفتگی عضلات) وقتی عضلات قفسه سینه فرد منقبض می‌شوند، چنین به نظر می‌رسد که تنفس قطع شده است ولی در واقع، چنین نیست.
- با پایان مرحله تونیک، عضلات قفسه سینه به وضع استراحت در می‌آیند و تنفس به حالت طبیعی برمی‌گردد.
به طور کلی، با وجود این تغییرات در وضعیت تنفس فرد، نیازی به تنفس دهان به دهان وجود ندارد.
مرکز تخصصی مغز و اعصاب نورون اصفهان را در اینستاگرام دنبال کنید
مطالب پیشنهادی :
اختلال دوقطبی با خانم دکتر روژین داوودی