اکوکاردیوگرافی
اکوکاردیوگرافی یک روش تشخیصی غیر تهاجمی می باشد که به صورت گسترده جهت بررسی ساختار و عملکرد قلب توسط متخصص قلب و عروق انجام می گردد. در این روش وسیله‌ای به نام پروب (ترانسدیوسر) نزدیک قلب قرار می گیرد و امواج اولتراسوند (امواج صوتی با فرکانس بالا) را به سمت قلب ارسال می کند. از انعکاس این امواج تصاویر متحرکی از بافت قلب شامل ماهیچه قلب، دریچه های قلبی و حفره های قلب به دست می آیند که علاوه بر مشخص کردن ساختار قلب هر گونه اختلال عملکردی را نشان می دهد. این روش بدون درد و کاملا بی خطر بوده و شبیه سونوگرافی که در خانم های حامله انجام می شود می باشد.
انواع اکوکاردیوگرافی
اکوکاردیوگرافی از طریق جداره قفسه سینه (TTE): شایع ترین روش اکوکاردیوگرافی میباشد که در آن پروب روی قفسه سینه قرار می گیرد و اطلاعاتی از آناتومی و عملکرد قلب را در اختیار می‌دهد. تصاویر دو بعدی حاصل از این روش اندازه قلب، حفرات قلبی، قدرت عضلانی قلب و میزان برون ده قلب را مشخص می کند. جهت بررسی جریان خون در داخل قلب و عروق بزرگ اطراف قلب (شریان آئورت و شریان ریوی) از اکوداپلر رنگی استفاده می گردد. تصاویر رنگی به دست آمده در تشخیص برخی ناهنجاری های مادرزادی قلب و اختلالات دریچه ای قلب کمک کننده می باشند.
اکوکاردیوگرافی از طریق مری (TEE): در این روش که نسبت به روش قبل تا حدودی تهاجمی میباشد ناحیه حلق بی حس شده وپروب وارد حلق می گردد و به سمت پایین مری و نزدیک قلب هدایت می‌شود. این روش جهت بررسی دقیق‌تر قلب و تشخیص برخی مشکلات مادرزادی قلبی، وجود سوراخ بین دهلیزها ، توده های قلبی به ویژه تومورهای دهلیز قلب مورد استفاده قرار می گیرد.
استرس اکو (Stress Echo): در این روش قبل از انجام اکو فعالیت ورزشی یا مصرف داروهای محرک قلبی جهت افزایش فعالیت قلب صورت می‌گیرد. هدف از این روش تشخیص برخی مشکلات قلبی عروقی میباشد که منجر به بروز علائم قلبی حین فعالیت بدنی می گردد.
اکو با کنتراست: در این روش جهت بررسی دقیق تر و تشخیص جزئیات بیشترعملکرد قلب، قبل از انجام اکو ازتزریق ماده حاجب وریدی استفاده می گردد.
موارد کاربرد اکوکاردیوگرافی:
- بررسی و تشخیص علت صداهای غیرطبیعی قلب یا سوفل قلبی
- اختلالات دریچه ای شامل پرولاپس میترال، تنگی و نارسایی دریچه های قلبی
- رویت وبررسی اختلال عملکرد دریچه مصنوعی
- بررسی نارسایی قلبی
- اختلالات مادرزادی قلبی
- افزایش فشار شریان ریوی
- کاهش عملکرد و آسیب عضله قلب پس از سکته قلبی
- افزایش اندازه قلب به دنبال مشکلات عروقی و فشار خون بالا
- عفونت پرده‌های قلب (پریکاردیت) و تجمع مایع اطراف قلب (افیوژن پریکارد)
- عفونت داخل قلب و دریچه های قلب (اندوکاردیت)
- اختلالات ریتم قلبی مثل فیبریلاسیون دهلیزی
- تشخیص لخته خون در قلب به عنوان منبع سکته مغزی