کاربرد تکنیک های درمان دستی در فیزیوتراپی

واقعی ترین کاربرد تکنیک های درمان دستی در فیزیوتراپی

واقعی ترین کاربرد تکنیک های درمان دستی در فیزیوتراپی این است که مثل یک ابزار مفید در جعبه ابزار بسیاری از فیزیوتراپیست ها و ماساژ درمانگران وجود دارد.

علاوه بر این، افراد ممکن است استنباط خاص خود را از منوال تراپی داشته باشند؛ اما در واقع این تکنیک، انواع مختلفی از درمان ها را در بر می گیرد که شامل موارد زیر می شود:

• دامنه حرکتی با کمک فعال (AAROM): بیمار مفاصل خود را در حد توان خود حرکت می دهد؛ در حالی که پزشک برای به حداکثر رساندن میزان دامنه حرکتی به او کمک می کند.
• دامنه حرکتی غیرفعال (PROM): پزشک، مفاصل بیمار را در تا انتهای محدوده حرکتی بیمار حرکت می ‌دهد، بدون اینکه بیمار کمک یا حرکتی کند.
• کشش غیرفعال: پزشک یک عضله را در وضعیت کشش قرار می دهد و برای مدت طولانی در همین وضعیت ثابت قرار می دهد.
• ماساژ بافت نرم: پزشک درمان دستی روی بافت نرم را از طریق تماس فیزیکی مستقیم با استفاده از فشارهای ریتمیک اعمال می کند.
• کشش دستی: درمانگر با ایجاد شکاف در فضای مفصل، فشار را از روی عضلات بر می دارد.
• تحرکات مفصلی: این نوع از تحرکات شامل حرکات غیرفعال خاصی می شود که به صورت مستقیم روی حرکت در سطح مفاصل با دامنه های حرکتی مختلف کار می کند.
  تحرک بافت نرم با کمک ابزار (IASTM): با استفاده از ابزارهای خاص محدودیت های بافت نرم را از بین می برد.
• رها سازی نقطه ماشه ای: رهاسازی نقاط ماشه ای شامل اعمال فشار بر روی نوارهای محکمی است که نقاط ماشه روی آن قرار دارد و برای از بین بردن گره های نقاط ماشه ای به کار می رود.
• تکنیک رهاسازی میوفاشیال (MRT): این تکنیک شامل اعمال فشار مداوم به محدودیت ‌های بافت مایوفاشیال می شود.

جهت اطلاع از خدمات کلینیک تخصصی و فوق تخصصی مغز و اعصاب نورون ، اینجا کلیک کنید.