نوشته ها
خاطرات ناخوشایند احساسی
در این مطلب از سایت مرکز تخصصی و فوق تخصصی مغز، اعصاب و روان نورون به موضوع: خاطرات ناخوشایند احساسی برای شما عزیزان پرداخته.
لطفا مطلب را تا انتها مطالعه کنید و در صورت داشتن هر گونه سوال، سوال خود را در بخش دیدگاه ها ارسال کنید، متخصصین و مشاورین مرکز آماده پاسخگویی به سوالات شما عزیزان در کم ترین زمان می باشند.
خاطرات ناخوشایند احساسی
خاطرات احساسی به ما کمک می کنند که زندگی مان را کنترل کنیم چون قسمتی از پروسه یادگیری هستند. اما برخی اوقات خاطرات احساسی واقعا اذیت کننده می شوند و به ذهن آسیب می زنند. چندین مثال ساده را در نظر بگیرید؛ دینا مقداری هوموس خریداری کرده است چون شنیده که مزایای چشمگیری برای سلامتی دارد. اما وقتی در پاکت آن را باز می کند احساس ترس و نفرت با هم به سراغ او می آیند. او همزمان یاد فرد سوء استفاده گری که او را می شناخته می افتد که آن شخص خیلی هوموس دوست داشته.
سپس برای این که خودش را از شر خاطرات آزار دهنده سوء استفاده خلاص کند، هوموس را در سطل آشغال می اندازد. در مثال دیگری، مادلین با خوشحالی در حال تمیز کردن قفسه بود تا این که چشمش به یک جعبه پر از عکس افتاد. وقتی به محتویات جعبه نگاه کرد احساس غم و اضطراب به سراغش آمد. به یاد آورد که یکی از افرادی که در عکس ها بود در بچگی با او بد رفتاری می کرده. او فورا در جعبه را می بندد، آن را در قفسه می گذارد و سر خودش را با فعالیت های دیگر گرم می کند.
گاهی خاطرات یادآور صحنه های دردناک کودکی، تجربیات تلخ، مثال هایی از احساس شرم یا یادآور روابطی هستند که به خوبی پیش نرفته اند، اما آیا سرکوب آن ها اشتباه است؟ قطعا نه. توانایی کنترل خاطرات ناخوشایند از طریق سرکوب ارادی برای حفظ سلامت ذهن و عملکرد شناختی مفید است و ناتوانی در سرکوب آن ها سبب بروز اختلالات روانشناختی برای فرد می شود. وقتی یاد چیزی می افتیم که ترجیح می دهیم آن را به یاد نیاوریم، با توقف بازیابی حافظه می توانیم خاطره ناخوشایند را کنترل کنیم.
در نتیجه ممکن است که به خودمان بگوییم “نمی خواهم به آن جا بروم” یا به طور اتوماتیک حواسمان را از افکار ناخواسته یا محرک هایی که سبب آن ها می شوند پرت کنیم. توقف بازیابی خاطرات ناخوشایند، افکار منفی را دور می کند و سبب می شود که روی افکار و احساساتمان کنترل داشته باشیم. هر چه خاطرات ناخوشایند بهتر سرکوب شوند، پاسخ احساسی به آن ها کمتر خواهد بود.
ممانعت از یادآوری تجربیات تلخ گذشته با استفاده از اراده، تفکر و فعالیت های احساسی (همچون تلاش برای فراموش کردن) ممکن است که به راحتی قابل انجام نباشد. گاهی این سرکوب ها در حالت هوشیاری تاثیر منفی روی فرد می گذارند. می توان به جای تلاش برای نادیده گرفتن احساسات، عکس العمل خود را با آگاهی از احساسات مان به تاخیر بیندازیم، سعی نکنیم که احساساتمان را فورا تفسیر کنیم و به این موضوع که چه چیزی یا چه کسی مسبب این احساسات است فکر نکنیم.